Sene 2010.. Kendisini Fırat Üniversitesi Hastanesi’nde çalıştığım yıllarda tanıdım.
Çok ince ruhlu ve bey efendi bir kişiliğe sahiptir. Hastane gece nöbetlerimizde amirimizdi ve birçok gece mesailerimde birlikte çalışma imkanı bulduk. Kendisinden hastane ile ilgili tecrübeleri üzeribe sohbetler yapardık.Kendisinden çok şey öğrenmiş biri olarak başarılarının daim olmasını dilerim.
Kitabın editörlüğünü Dr. Öğr. Üyesi Çimen Sanaç ÖZÇAM üstlendi. Kitabın yayın yönetmenliğini ise üstlenen Telmih Yayın Grup Koordinatörü Talat ÖZER yaptı. Kitabın hazırlıklarına Haziran ayı itibariyle başlayan İrhan, Aşk, ayrılık, hasret, umut ve mutluluk vb. temalı şiirleri bir araya getirdi.Şiirlerinin dili sade ve anlaşılır olması kitabın akıcı bir şekilde okunmasını sağlamıştır.
Yazarın kalemi daim ve okuru bol olması dileğiyle.
ÂDEM İRHAN KIMDIR?
1975 yılında Elazığda doğdu. Üniversite de dahil eğitimini Elazığda tamamladı. 1997 yılından beri kamu personeli olarak görev yapmaktadır. Kamu görevinin yanısıra Edebiyata ve özellikle şiire olan ilgisi ile bir müddet sonra yazmaya başlanmıştır. Nihayetinde yazdığı şiirlerin bir kısmını Ruh-u Revanım adı altında bir şiir kitabında okuyucularıyla buluşturmuştur. Daha çok aşk ve özlem şiirlerini kitabında toplayan şair bunların yanısıra milli duyguları da şiirlerinde işlemiştir. Adem İRHAN evli ve dört çocuk babasıdır.
Gizli Kalsın, Sor Beni, Hiç, Gel, Gidemezsin, Ah Kaldı, Lüzum Kalmadı,Bil Yeter,, Sultanım, Gönül Penceresi olmak üzere toplam 53 şiir vardır.
Şİİr kitabına ismini veren ‘RUH-U REVANIM’ şiiri ve ‘Gel’ şiirini siz okurlarının beğenisine sunuyorum.
RUH-U REVANIM
Niye geldin deme ruh-u revanım
Bendeki seni gör diye geldim
Sanma ki sensiz aşka revanım
Bir kere yüzüme gül diye geldim
Çık artık feleğin kirli ağından
Yürüme çıkmaz aşk sokağından
Sen kokan gülleri gönül bağımdan
Kendi ellerinle der diye geldim
Susamışsa gönlün aşka sevdaya
Girme bilmediğin dipsiz deryaya
Her güneş batarken benle hülyaya
Tutup ellerimden dal diye geldim
Kavuşuruz sandım koştum yoruldum
Gözyaşıyla hasret ile yoğruldum
Kaybettiğim beni yüzünde buldum
Bu canım yoluna kul diye geldim
İsminin fısıldayınca her gün duamda
Kördüğüm oldum işte şuramda
Kirpiğin sineme battı rüyamda
Rüyamı hayıra yor diye geldim
Gönül kapım açık eğer girersen
Sevda var, ben var eğer seversen
Sevdanı başına çal diyeceksen
Çekip de alnımdan vur diye geldim
Ne olur kınama gözyaşlarımı
Seninle tattım aşkın tadını
Gönlüme nakşettim senin adını
İstemezsen elinle çöz diye geldim.
Sevda var ise, durmak olur mu? Gönülü boş yere yormak olur mu?
Tek kişilik hayal kurmak olur mu?
Benimle hayaller kur diye geldim.
İşte hayalimiz bu ruh-u revanım
Çaplayanım, can suyum, gönül pınarım
Yüreğime çisil çişil yağanım
Seninle her mevsim yaz diye geldim
Kimisi sevdaya salar resmiyle
Kimisi hayale salar cismiyle
‘Seni seviyorum’ senin ismimle
Anlam kazandı duy diye geldim
Gel
Gel sevdam seninle derde düşelim
Kâh süzülsün yaşlar, kâh gülelim
Bu dünyada olmaz, gel sabredelim
Ahirette benim ol diye geldim.
Sağlıkla kalın.