Kendi yaşamını çok sıkıcı bulan insanlarda başkalarının hayatını sahiplenme isteği vardır. Düşlere sığınmamız biraz da bundandır. Hayatlar ve hayallerin evliliğinde ölü doğar gerçeğe merhaba diyemeyen mecazlar.

Hayalin sıcaklığı ve yaşanılanın soğukluğu arasında bir iklimdi bizimkisi. Üç beş dakikalığına alıp götüren sonra sertçe yere çarpan dinlenilen müzik sonrası kısa süreli süren mutluluktur hali pür melalimiz.

Dalgın bakışlar, solgun yüzler, kent orda ve de içinde yalnızlığımız. Üst üste binse de binalar, hâlbuki birbirimize ne kadar uzağız.

Bir ses yankılandı kulağımda ansızın."Durdurun zamanı inecek var. Evet, şu an an itibariyle hiç bitmesini istemediğimiz zamanlardayız. Ve dostlarla koyu sohbet sonrası bir boşluğa düşüyoruz düşüyoruz. Son atılan kahkaha sonrası yüzdeki ekşimsilik, donukluk baş gösteriyor oracıkta.

İki elini başının arasına alır garip kul. Bir bakınır etrafına kim var kim yok diye ?Kimsecikler  yoktur ortada .İyisi mi bari aklımı başıma toplayayım.Yiyecek bir şey kalmamışsa kemireyim beynimi yiyip bitireyim kendimi. Dökeyim kadehe tam dolana dek içimi.

Gerçi, yoğunluk hep olmaz böyle. Zamanla hissizleşir. Duygularını ameliyatla aldırır. Alışmak yaşamın anahtar sözcüğüdür. Acılara, ayrılıklara yaralara tuz basmalara merhaba demenin diğer bir adıdır. Şair, unutmak yok alışmak vardır der. Yine bizden insaflıdır. Biz unutmaya alışmışız aslında .

Tuhaf şey doğrusu gündüzler hep aydınlıktır; ama gece olunca açığa çıkıyor karanlık taraflarımız. Gece dış dünyayı örter ;fakat içimizdeki perdeleri açar.Daha iyi görmeye başlarız iç alemimizi.

Gündüz oluyor. Ayıldıkça büyü bozulmaya yüz tutuyor. Gece Allah’ın, vicdanımın içime fısıldadığı sözler gün olunca aklımdan çıkıp gitmeye hazırlanıyor. Lütfen biraz  daha otursaydınız diyorum.Yok artık sen  nefsinle baş başa  kalmak  istiyorsun herhalde diyorlar.Ben öylece kalakalıyorum.

Çiçeği saksıya kuşu kafese mahkûm etmiştik. Alıp başımı kırlara dağlara sığınayım. Kimsecikler olmasın diye düşlerdim kentten sıkıldığım zaman.Ara ara bisikletime binip şehrin loş ışıklı varoşlarında yalnızlığımı yanıma alıp gezintiye çıkardım.Geç de olsa anladım bu da bir aldatmaca. Akıllı telefonumun internetin çekip çekmediğine bakarım anda geç de olsa anladım bu bir aldatmaca.



 

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol