İtici, korkutucu, eğreti bir hal değil insanın insanı eleştirmesi aksine yapıcı ve pozitif yanları vardır.
İnsanın eleştirilmesi, hal ve hareketleri, durumu, tarzı, tavrı, girişimleri, projeleri eleştiri alıp yorumlanıyorsa, iyidir, güzeldir, faydalıdır.
İnsanın eleştiri sonrası yorumlama sonrası yapması gerekenler; hızlı düşünme yetisini devreye sokarak, doğru ve katılımcı, faydalı olup olmadığına bakması ders çıkarmasıdır.
Eleştiri doğru ve isabetli değilse, menfi ya da müspet olmasının ötesinde samimi ve yapıcı değilse, zarif bir üslupla dillendirilmiyorsa, adil değilse, haklı değilse yine zarafetini bozmadan insan yok saymalı, sinirlenmeden, gerginleşmeden gülüp geçebilmeli.
Korkutucu ve kötü olan insanın enerjisinin düşmesi, zayıflama hali, girişimcilik ve çalışma motivasyonunun körelmesidir.
Eleştiriden, eleştirilmekten korkmak, çekinmek, istemsiz bir tavra bürünmek kazanç getirmez, fayda da sağlamaz, getirisi de yoktur.
Eleştirilen insan kendi iç dünyasında muhakemesini kurar ve eleştiride samimi ve gerçek fikirler sunulmuşsa payını alır, almalı ve eleştiri yapana da teşekkür etmelidir.
Yapılan eleştiri, eleştiri olmaktan ziyade laf-ı güzaf, katkısı olmayan boş konuşmadan ibaretse, hiddete, şiddete gerek kalmadan, sizin görüşünüz, sizin bakış açınız, deyip, karşılıklı diyaloğu bitirme yolunu seçmelidir.
Haksız, adaletsiz, dayanaksız bir eleştiriye cevap verip ikna için uğraşmak, gayret sarf etmek bir sonuca bağlanmayacağı gibi polemik oluşumuna körükleme yapar.
Eleştirilen insanın kendi sağlığı, morali, enerjisini yok etmemek adına doğru tavır sergilemesi kendi saygınlığını koruyacağı gibi yine kendi doğruları ile hayatını, gününü, anlarını devam ettirmesidir.
Eleştiren, yorum getiren kişi ya da kişilerle tartışması, kendi doğrularını kabul ettirmek adına çaba sunması, gayreti makul bir sonuca ulaşamayacağı için tartışma ve olası bir kavganın ateşleyicisi olur ki, istenmeyen bir durum, gidişattır.
Aldırmamak, yok saymak, sinirlenmemek, gerginleşmemek en isabetli ve doğru yöntemdir.
Üzücüdür ki; yaşadığımız toplum, insanlarda, bilip bilmeden konuşmak, akıl vermek, bilmeden dahi olsa eleştirmek, ilgisiz ve alakasız kendi hayatından örneklerle süslemek, yetersizlik ve seviyesizliğin, insanlık irtifasının kaybıdır.
İnsanlık, insanilik irtifa kaybına müdahil olmamak, uzak kalmak, uzak durmak, en iyisi ve doğru olandır.
