İyilik yapmak için bir neden beklemeye gerek yok aslında.
Sadece yüreğimizin derininde saklı olan merhameti hatırlamamız yeter de artar bile.
Bir tebessüm, bir güler yüz bile en güzel sadakadır.
Yeter ki bencilliğimizi ve kendi ulaşılmazlığımızı aşabilelim.
Asıl zenginlik sahip olunanı karşılık beklemeden başkalarıyla paylaşmaktır.
Neye sahip olunduğundan ziyade, neye sahip olunursa olunsun onun paylaşılabilmesidir zenginlik.
Adamın birine sormuşlar;
“Nasıl bu kadar zengin oldun?”
O da cevaplamış;
“Allah ile yarıştım.
O verdi, ben veredim; o verdi, ben verdim.
O verdikçe ben verdim....
Eee sonunda kazanan O oldu.”
Yani bizlere ait hiçbir şey yoktur bu yalan dünyada.
Bir şey de kalmayacak zaten.
Bizlere kalacak olan tek şey bu topraklar üzerinde kalbimiz attığı sürece yaptığımız güzel amellerdir...
Böyle güzel bir habere denk gelince anlatmamak olmazdı elbette...
Ordu Valisi Tuncay SONEL, şehir merkezi ve ilçelerde bulunan yetim veya öksüz çocuklara yönelik bir proje başlattı.
“Bir Çocuk Bir Dilek”
Ordu şehir merkezinde ve ilçelerinde yaşayan yetim veya öksüz çocukları tespit ederek hepsine birer mektup gönderdi.
Mektupta şöyle bir ibare yer alıyor.
“Annen ya da baban hayatta olsaydı ondan en çok ne isterdin?”
Aslıda hepsinin tek isteği anne ve babalarının hayatta olmasıdır ama o da mümkğn olmadığı için diğer isteklerimi yazmışlardı.
Yazılan her mektuba gelen cevaplarda yer alan istek her ne ise hepsini gerçekleştirmek için harekete geçiyor Vali SONEL.
Kimisi bir köpek yavrusu...
Kimisi bir laptop...
Kimisi kitap seti...
Kimisi oyuncak...
Gibi isteklerde bulunmuştu sayın validen. İçlerinde bir tanesinin mektubunda şöyle bir istek de vardı;
“Benim istediğimi yerine getireceğinizi biliyorum ama annem için de bir tane çamaşır makinesi isteyebilir miyim?”
Kim bilir onu isterken ne kadar da mahçup bir ruh hâlinde sahiptir...
Her ne kadar yaşları küçük olsa da yüreklerinin aslında ne kadar da büyük olduğunu gösteriyor.
Sadece kendini değil onun hayattaki en büyük desteği olan annesi için de bir şey istiyor ki son derece gerekli bir şey istediği.
Yani bu yaşında çocukluğunu bir kenara burakıp evin büyüğü gibi davranıp eve asıl gerekli olanı istiyor...
Vali Tuncay SONEL bu isteği de elbette geri çevirmeyip yerine getiriyor.
Tam 2.112 çocuğun isteğini yerine getiriyor ve hepsini kendi elleriyle teslim ediyor.
Hepsiyle de kısa bir hasbihâl edip öyle ayrılıveriyor mutluluk ve umut aşıladığı hanelerden...
Bir çocuğunun hayali olan bu istekleri gerçekleştirmek o kadar büyük bir erdem ki.
Bunu yapan kim olursa olsun ona saygı duymak gerek...
Bu haberi duyunca, böyle insanları ve yöneticileri görünce insanlığın hâlâ var olduğuna dair umudumuz güçleniyor.
İsmi cismi ne olursa olsun, böyle davranışları sergileyen insanları desteklemek lazım.
Onlara destek olmak lazım.
Ben de bu yeryüzündeki yetimlerden biriyim.
İnanın yaşınızın hiçbir önemi yok, içinizde yetim kalan çocuğun, çocukluğun başını kim okşarsa gözleriniz nemleniyor ve o kadar mutlu oluyorsunuz ki...
Eğer sizler de bir yetime veya öksüze denk gelirseniz mutlaka onu yüreğinden öpün.
İlle de maddi olarak bir şeyler yapmak zorunda değilsiniz.
Elinizden bir şey gelmiyorsa bile onlara verdiğiniz samimi bir gülümsemeniz bile alınacak olacak en pahalı hediyelerden bile daha değerlidir...
