Ege’de kaldı kalbim.
Bir çocuğun çaresiz bakışlarında…
Ağa takılan bir balık da değildir o çocuk
Kavağa çıkan balık da
Sizin gibi alık da.
Ağlak bir çift göz
Ve o gözde milyon korku, keder...
Ve bunların alna yazılmış olduğu kader!
Tanı bunları çocuk!
Unutma sana düşmanlık edeni..
Boğazını yakan suyun tuzunu
Bastır yüreğindeki taze yaraya
Unutma sakın seni derdest eden sızıyı
Mayala göz yaşınla acıyı
Ne eder bir çocuk size?
Sahi merminiz de küçük mü ona sıkarken?
Gözünüzün kestiği
Gücünüzün yettiği bir çocuksa eğer
Mağlupsunuz siz bu yolda
Ama sizler mahvedersiniz o çocuğu.
Irkına bakıp yakarsınız.
Dinine bakıp tararsınız.
Rengine bakıp denize atarsınız.
Yaşına bakıp çocuğun köpeklerinizi salarsınız üstüne.
Geldiği coğrafyaya bakar terörist ilan edersiniz.
Oysa onlar terörist değildir;
Elmalı şekerle mutlu olan,
Uçurtmayla kuşlar gibi uçan,
Plastik topla Messi gibi oynayan,
Lastik ayakkabıyla dolaşan çocuklardır.
Ege’de kaldı kalbim.
Yalınayak yürüyen…
Elbiseleri yırtılan...
Karınları aç olan...
Kelimeleri noksandır.
Bakışları eziktir.
Mültecidir onlar sizin gözünüzde.
Ülkenizin toprağına adım atması dahi suç olan
Kusmuğunuz hazırdır,
Öfkeniz son haddindedir,
Tavrınız insanlık dışıdır,
Tarzınız gayri ahlakidir.
İnsan hakları evrensel değildir,
Evsel atık gibidir nazarınızda.
İnsan hakları sizin dışınızdakilere yoktur.
Ege’de kaldı kalbim.
Bir çocuğun çaresiz bakışlarında…
Soğuk suların içinde…
Babasının sırtında ıpıslak, tir titrek…
Gözü yaşlı…
Çaresizlik denizinde boy veriyor mülteci çocuklar.
İnsanlık girdabında alabora oluyor.
Ve kalbim vurgun yiyor.
Can Baba küfrü gelip ikamet ediyor
Cümlelerimin içine kamufle olarak.
Bana küfür etme diyorlar ama bunları görünce
Küfretmemek elde mi?
Karşı kıyıya ulaşsalar onları karşılayan;
Gaz bombası, jiletli teller, köpekler, mermiler…
Denizde kalsalar batsın diye zıpkınlanır botları…
Üstlerine doğru sürülür gâvurun hücum botları…
Geriye dönseler asla olmaz.
Ülkeleri talan edilmiş, parsellenmiş.
Kalanları yalan olmuş.
Haydi arkadaşlar!
Evli evine köylü köyünde dediğimiz vakit
Onlar evleri başlarına yıkılanlar
Evleri olmayanlardır.
Gurbetlik elindeki fidanı dikeceğin
Bir avuç toprağın olmayışıdır.
Mültecilik ise elindeki fidanın alınıp
Yere çalınması ve ezilmesidir.
