Birileri ölmedin diyordu.
Duymadı.
Gidiyordu O küskün beden.
Riyakar omuzlarda.
Onlar için gidiyordu kızgın yürek.
Param parça. Üşümüştü, bir sessiz sokak ile.
Zemheri bir sarılış ile ısınmıştı elleri. Isınmıyordu, donmuş gözyaşı.
Isınmıyordu O solgun bakış.
İnat ediyordu O gözler, akmıyordu O yaş.
Yine yoktu O Ölmedin diyen silik ses.
O maskeli yüz.
O ölmüştü, O korkak bakışlara inat.
Sen Ölmedin.
Ben öldüm diyordu, O yumuşak yürek.
O korkusuz ses.
Ben öldüm.
Umutlarım ile.
Hayallerim ile.
Hiç yaşanmamış sevdalarım ile.
Hiç okşanmamış, sevgiye hasret O dik başım ile.
Ben Öldüm.
Size İnat.
Sizin için.
Tıpkı O kısacık ömrümdeki kırık hayallerim gibi.
Gidiyorum.
Sessiz, umutsuz yorgun yolculuk bu.
Sen ölmedin.
Öldüm.
Utangaç sevdam ile.
Okşanmamış başım.
Dost eli dokunmamış omuzlarım ile.
Riyakar omuzlarda gidiyorum.
Sen ölmedin diyen size inat.
