Sana ulaşamadığım zaman
Kendimi tuhaf hissediyorum
Göğüm siyaha bürünüyor
Toprağım çöle dönüyor
Çiçeğim kuruyor
Sana ulaşamadığım zaman
Hayatım zehroluyor
Etrafım dikenlerle doluyor
Yediğim burnumdan geliyor
İçtiğim haram oluyor
Sana ulaşamadığım zaman
Cehennem oluyorum
Mütemadiyen yanıyorum
Bir kuru dal gibi
Yokluğunda tutuşuyorum
Sana ulaşamadığım zaman
Kaybediyorum kendimi
Sakın kaybolma daha emi
Hem seni hem kendimi
Bir kalemde siliyorum
Sana ulaşamadığım zaman
Bir çirkinleşiyorum sorma
Yüzümde sivilceler çıkıyor
Gözlerime perde iniyor
Ağzımda küfür eksik olmuyor
Sana ulaşamadığım zaman
Aklım gidiyor başımdan
Gönlüm baykuşlara yuva oluyor
Ömrüm kışa dönüyor
Can yaprağım bir bir dökülüyor
Sana ulaşamadığım zaman
Kime baksam seni bulamıyorum
Neye başlasam gerisini getiremiyorum
Yok olmanı kabullenemiyorum
Mecnun gibi delleniyorum
Sana ulaşamadığım zaman
Bir türlü iyileşemiyorum
Hiçbir ilaç deva olmuyor
Hiçbir kimse şifa dilemiyor
Göz göre göre ölüyorum
Sana ulaşamadığım zaman
Kendimden nefret ediyorum
Ben bile bu beni sevmiyorum
Sen hiç sevmezsin biliyorum
Sahiden gidersin zannediyorum
Sana ulaşamadığım zaman
Canım zehir zıkkım oluyor
Bir sigara gibi çekiyorum ömrümü
Duman olup göğe,
Kül olup yoklara karışıyorum
