Edebiyat, sanat ve kültür yazıları denince, gazetemizin çok kıymetli yazarlarından Sayın Sibel Öztaş’ı takip etmek gerekir..
Özellikle Elazığ ilim, edebiyat, sanat ve kültürüne önemli katkıları olmuş değerli şahsiyetleri ara ara köşesinde yad etmeyi ihmal etmez..
Son yazılarına baktığımızda Elazığımızın yetiştirmiş olduğu önemli değerlerinden bahsetmektedir. Bu anlamda Sayın Prof. Dr. Asaf Varol hocamızla başlayan yazı dizisini, Elazığlı usta yazar Sayın Nazım Payam’la devam ettiriyor..
Siyasi münekkitliğe kısa bir fasıla koyup edebiyat, sanat ve kültür dünyasının da var olduğunu bizlere hatırlattığı için Sayın Sibel Öztaş hanımefendiye bu anlamda teşekkür ederiz..
Bundan sebep, edebiyat dünyamızın önemli yazarlarından Mustafa Kutlu’nun “Sel Gider Kum Kalır” isimli son kitabından bahsetmeden önce kendileriyle olan teşrik-i mesaimizden kısa bahisle yazıya girizgâh olalım..
1999 – 2001 yılları arasında Dergah Yayınları’nda yolumuz kesiştiğinde tanıdım usta hikayeci ve yazar Mustafa Kutlu’yu..
Aynı odayı iki yıl paylaştık..
Her gün sabah erkenden yayınlara gider ve heyecanla Mustafa Abinin gelmesini beklerdim.
O kapıyı açıp girince gün yeni başlardı bizim için.. Feyz kaynağımız, bilge abimiz gelmişti artık..
Yüzünden gülümseme eksik olmazdı..
İçinde yaşadığımız ortama ortamın bir parçası olarak bakan ustamız Mustafa Kutlu asla kendini Kaf dağına oturtmaz, toplumun içinde olan, Anadolu insanının ruhunu okuyan, kahvenin, sokağın sesinin dinleyen bir yazardır.
Bugüne kadar sayısız eser kaleme almıştır.. Günümüzün yaşayan en büyük hikaye yazarıdır..
Tenkit etmekten çok eğitmeyi, öğretmeyi yeğlemiştir..
Bunda öğretmenlik yıllarının etkisi muhakkak vardır diye düşünüyorum..
Son kitabını biraz geç okuma fırsatı bulabildim..
“Sel Gider Kum Kalır”
Kitap, ustamızın 1990 yılından itibaren Dergâh Dergisi’ndeki edebiyat üzerine kaleme aldığı yazılarından oluşmaktadır..
Bu son eserinde kitaplar, şiirler, şairler ve yazarlar üzerine yazdığı düşünsel yazılar yer almaktadır.. Kitapta günümüz yazarlarından bir çok isme rastlamanız mümkün.. Hüseyin Su, Sibel Eraslan, Hasan Aycın, Mehmet Aycı, İbrahim Tenekeci, Mustafa Akar, İsmail Kılıçarslan, Ahmet Murat, Fatma Şengil Süzer, Suavi Kemal Yazgıç, Alaattin Karaca, Ali Emre, Ayfer Tunç gibi…
Yazarlardan bahsederken onları eleştirel bir bakış açısıyla irdelemediğini de belirtmek isterim.
Zaten kitabın arka kapağında da belirttiği gibi;
“Benim Dergâh dergisinde yazdıklarım ihtiyaca mebnidir. Yani esasen ben bir münekkit değilim. Bir okuyucunun intibalarıdır yazdıklarım. Yayımlanan şiir, hikâye, roman gibi eserler üzerine gerçekten tenkit yazıları dergimize ulaşmış olsa sütunları bu yazılara bırakacağım.”
Ayrıca ustamız yazarlığın ısrar ve çaba gerektiren bir uğraş olduğunu söylerken aynı zamanda da nankör bir meslekle karşı karşıya kalacağımızı da öğütler..
Ona göre burada ne İsa’ya ne Musa’ya yaranabilirsiniz..
Sel Gider Kum Kalır’da “hakkında yazmaya değer” bulduğu eserleri ele alıyor..
Okuduğu eser kendisini onun hakkında yazmaya zorlamalıdır.. Bunda isimle eser arasında kalite açısından bir rabıta bulunsun isterim diyor.. Tersi de doğrudur. Yani kof bir eser propaganda ile şöhret kılınmaya çalışılıyorsa buna karşı da yazmaktan imtina etmeyeceğini belirtmiştir..
Bu durumu şu sözleriyle açıklığa kavuşturuyor.
“Elbette eser sahipleri “olumlu” şeyler yazılsın isterler. Bu gayet tabiidir. Kimse “ayranım kara” demez. Taraf tutma, takım tutma işinde yokum. Kendi inanç, görüş ve eğilimlerime yakın eserleri sevmeye, övmeye hakkım vardır. Tabii, eğer eser de bunu hak ediyorsa.”
Bir okuyucu gözüyle yazılanlara bakıp münekkit olmadığını o yüzden eleştirisel bir yönteme başvurmadığını özellikle belirtmektedir..
Mustafa Kutlu ustamızın “Sel Gider Kum Kalır” adlı son eserini bir çırpışa okuyup bitirince anlayacaksınız ki yazarların da her şeye rağmen mütevazı kalanları olabiliyormuş..
Bu anlamda usta olmanın, mütevazi olmanın, vefalı olmanın, kadirşinaslığın bir tecessüsüdür dersek yerinde olacaktır..
Araştırmak, gözetlemek ve iyice öğrenmek için “Sel Gider Kum Kalır” ı okumak gerek..
