Sen hiç gözlerime bakmadın ki!
Gözlerimin kahvesinde fal bakmadın ki!
Çıkmadım falında bile sana, hatırına dahi gelmedim.
Sende neyim bunu bile bilmiyorum.
İçim oyuktur ney misali, sesim yanıktır bundan dolayı.
Şikâyetim var senden taraf, ötesi araf, berisi bertaraf…
Sözlerimi üzerine hiç almadın ki!
Sözlerimin ahengiyle yüreğini uçurmadın ki! Kime yazılır böylesine kalbi sözler?
Söyle Allah için kim seni böylesine özler, kim böyle güzel gözler?
Uzatsam kelimeler kifayetsiz kaldığı için acze düşecek; cümleler, sana olan hitabın asaletinin önünde ara söze döner.
Öylesine bir gelişin var ki gidişin kadar azametli…
Bir de o her şeyi iyileştiren gülüşün.
Eksik olmasın dudağının kıvrımında, gözlerinin içinde, avucunun ortasında.
Sen beni hiç sevmedin ki! Şahidim buna.
Sevseydin beni gördüğünde sebepsiz bir şekilde gülümserdin, espri yapardın durduk yerde, alakası olmayan konulardan bahsederdin, ciddi bir tavır takınır ama içten içe de erirdin.
Hislerine zarar gelmesin diye de içinde tutardın her şeyi.
Bense bir damlacık da olsa nasiplenmek isterdim o hislerden, bir kelimecik de olsa, bir nefesçik, bir darağaçlık…
Kelime dağarcığımda da senden başka sözcük yok.
Mutlu günüm çok azdır bu yaşıma değin. İçten güldüğüm nadirdir.
Huzurlu olduğum gün sayısı yok denecek kadardır.
Nasıl da yavan bir yaşama düştüm sensiz?
Ne de kurak bir mevsimine denk geldim senin?
Bana bakıp da bahtiyar sanma!
Canı yakıp da kurulma öyle ayaklarını üst üste atıp…
Her yanımda hüzün akıyor.
Zehirli sarmaşıklar büyüyor içimde, azgın otlar sarıyor canımı.
Dikenleri kalbimde uzuyor güller.
Hani güldüğüm günler?
Nerede kendimi mesut sandığım geceler?
Yokluğun her gece neler neler heceler?
Siz ey her yanı dedikoduyla sıvanmış, kalbi örtülmüş, aklı divaneliğe yelken açmış ve serkeş bir ruhla sermest olmuş kendine bile yabancı olanlar! Kaç mevsim kaldı bahara?
Bir ah çeksem gözyaşım sele döner, kalp dağım yıkılır. Aklım çekilir başımdan ne kalır geriye bu yaşımdan?
Bir avuç kahır…
Kalbim tam takır kuru bakır…
Bir yudum zehir…
Yangın yangın üzerine gelmek istiyorum ve şerare şerare yakmak istiyorum seni.
Lavdan daha beter yüreğimdekiler.
Bir salıversem cehennem nedir görecek ve öğreneceksin.
Ateş yağmurunda şemsiyesiz kalırsın.
Gök yanar mı diye soruyorum sana.
Çöl yeşerir mi, dağ düz olur mu ve okyanus kurur mu ve bu kalp seni unutur mu?
İmkânsız şeylerin talepkârıyım mesela kalbinin yahut aklının…
Nasıl da sevmişim seni lakin hep yanmışım, kavrulmuşum, savrulmuşum, devrilmişim.
Dalga dalga sana çarpmak ve sende boğulmak istiyorum.
Kurtarma beni.
Yardımıma koşma. Ipıslağım.
Dertle yoğrulmuşum 24 saat.
Terkle sınanmışım.
Tek kalmışım.
Sen beni mutlu mu bilirsin?
Mayamıza hüzün katılmış.
Hüznümüz olgunlaşsın diye ayrılığa sürülmüşüz.
Ayrılığımız keskinleşsin diye de yaramıza tuz basmışız.
Feryadım bu yüzden çoktur.
Taze yarama iri tuzlar dökmüşüm.
Canımı acıtmışım, jiletli sözlerim var yüreğime çizikler attığım…
Tenime nakşettiğim iri damlalı gözyaşlarım var.
Aşk derdiyle öylesine hemhal olmuşum ki kalbe giden damarları patlatmışım.
Oluk oluk kan diye sen akmışım.
Sokağında boylu boyunca uzanmışım.
Bu yüzdendir sokağında açan güllerin kan kırmızısı oluşu.
Yüreğim mahpustur aşkına. Bir nefeslik canım dahi kalsa onu da senin uğruna feda ederim.
Candan vazgeçerim mevzu sen olunca.
Sahi söyle bana, kim böylesine candan sever ki?
Kendine âşık olurdun inan bir baksaydın gözlerime.
Sözlerime dikkat kesilseydin inan nasıl bir şiir olduğunu bilirdin kalemimde.
Ama sen beni hiç özlemedin ki! Emanet gibi kaldı yazdığım her satır, döktüğüm her dize.
Nasibi olan gönle isabet etmedi hiç. Katresi dahi düşmedi.
Ne kadar bahtsızım.
Gönülden yana ne de tahtsızım.
Gözümün el bebeği gül bebeği, ömrümün direği, kalp saksımın en güzel çiçeği…
Sanadır bu satırlarım, okuyup olmadığın her anı yaşarım. Haraptır canım. Bitaptır.
Bir insan bu kadar mı yer kaplar bir kalpte ve bu kadar mı boşluk bırakır gidişiyle.
Göğüs kafesim bomboştur. Kalbim sökülmüştür, gözüm yaşı kurumuştur.
Nutkum tutulmuştur, hani haykırmak istersin de sesin çıkmaz ya, hani son bir bakış atarsın ya o geldi mi diye, hani daha yazmak istersin ama yazamazsın ya.
