kirletmediğiniz ne kaldı şu dünyada
bir tutam mavi mi
bir deste çiçek mi
bir avuç su mu
bir dilim ekmek mi
bir yetim çocuk mu
kirletmediğiniz ne kaldı şu dünyada
merhamet arıyoruz
çöle dönmüş yüreklerde
insanlıktan kesik yemiş vicdanlarda
medet arıyoruz
cenabet beyinlerde
bir tas akıl istiyoruz
rahmet kesildi görmüyorsunuz
kirletmediğiniz ne kaldı şu dünyada
kelimeleriniz masum değil
cümleleriniz safi değil
kırata vuruyorsunuz kötülüklerinizi
sarrafa teslim ediyorsunuz kustuklarınızı
tükürdüklerinizi yalıyorsunuz
kirletmediğiniz ne kaldı şu dünyada
toprağı kanla yoğurdunuz
suyu ayaklarınızla kirlettiniz
havayı zehirle doldurdunuz
ateşi söndürdünüz
gözyaşı oldunuz mendil uzatıyorsunuz
yara açtınız bant oluyorsunuz
ölüm oldunuz taziyeye duruyorsunuz
kirletmediğiniz ne kaldı şu dünyada
beyaz eski beyaz değil
yaz eski yaz değil
naz eski naz değil
baz aldığımız hiçbir şey eskisi gibi değil
iman eski iman değil
İnsan eski insan değil
heyecan eski heyecan değil
kirletmediğiniz ne kaldı şu dünyada
allah korkusu yok kalplerde
gözlerde doyma duyusu yok
eller temiz değil
dudaklar duada değil
beyin tekaüte ayrılmış
hisler mevta olmuş
ölmüşüz de haberimiz yok
masum değil hiçbirimiz
mahcup değil