Pişirilip, pişirilip önümüze konan bir lapa, siyasetin değişmez istismarı, milleti gaza getiren bir manipülasyon.
Ayasofya hikayeleri bitmez, Ayasofya bir fetiştir, Ayasofya destanlaşmış bir mabet.
Sanki başka mabet yokmuş gibi.
Sanki kutsalmış gibi.
Sanki kutsalımızmış gibi.
Ayasofya olmaz ise, Dünyanın sonu gelecekmiş gibi.
Ayasofya Kilise olarak açılsa, din elden gidecek, Anadolu kaybedilecekmiş gibi.
Anadolu'nun Türkleşmesi bir tarihi gerçektir.
Anadolu'nun İslamlaştırılması ise sadece bir fantezi.
siyasi bir fantezi.
Türkler fethettikleri yerleri, sadece yurt edinmiştir.
Türkler fethettikleri yerleri sadece imar etmiştir.
Türkler fethettikleri yerlerde asimilasyon uygulamamıştır.
Türkler fethettikleri yerlerde, kültürel miraslara dokunmamıştır.
Türkler fethettikleri yerlerde, farklı dinlere din empoze etmemiştir.
Türkler fethettikleri yerlerde, hangi dine ait olursa olsun mabetlere dokunmamıştır.
Türkler bu faziletli ve mağrur duruşu, hem kendi geleneksel kültüründen, hem de İslamın evrensel hoşgörüsünden öğrenmiştir.
Tavizsiz uygulamıştır.
Ayasofya, Hristiyan dini ve kültürünün muhteşem mirasıdır.
Ayasofya, bir Dünya mirasıdır.
Korunması gereken bir miras.
Aynıyla korunması gereken bir miras.
Ayasofyanın, cami veya müze olarak kullanılması, hem Türklüğe, hem İslama, hemde Dünya mirasına bir ihanet olacaktır.
Tabi, Türklük, İslamlık, Dünya değerleri bir anlam ifade ediyor ise.
Bu değerler, yerini maalesef politik tercihlere, siyasi algı yönetimlerine bırakmış durumdadır.
Ayasofya, kilise olarak açılsa, İslam dini bir şey kaybetmez.
Ayasofya, kilise olarak açılsa Türklük şerefinden bir şey kaybetmez.
Ayasofya, kilise olarak açılsa Anadolu kaybedilmez.
Ayasofya, kilise olarak açılsa, Türklüğün ve İslamın gereği yapılmış olur.
Ayasofya gibi çok sayıda kilise şu an aktif Hristiyan mabedi olarak açık.
Türklük ve İslam bir şey kaybetmiyor.
Ama, Ayasofya malzemesi biter ise, siyaset çok şey kaybedecek gibi.
Ayasofya, bir yılan hikayesi gibi, siyasete malzeme olacak.