Kaç eve ateş düştü, saydınız mı?
Kaç anne bağrını yumrukladı?
Kaç kadın başına karalar bağladı?
Kaç baba gözyaşlarına set vurdu?
Kaç çocuk gökyüzüne bakıp baba diye seslendi?
Kaç kardeş abisinin cenazesine sarılıp feryat etti?
Ateş düştüğü yeri yakıyor ve yaktıkça da taze kalıyor acılar yüreğimizde.
Geceleri gökyüzünden ağıp düşen yıldızlara benzetiyorum her bir şehidimizi.
Karanlığın içinde bir ışık gibi…
Onlarca yıldız kalbimize ağdı.
Ey Anadolu!
Her yanın bugün ağlayan ana dolu.
Eş dolu...
Çocuk dolu…
Baba dolu…
Gözyaşları sağanak sağanak dökülüyor vatan toprağına.
Bu ülkenin toprağı da şehit sayılır; meyvesi de sebzesi de, ağacı da, çayırı da…
Yeri de şehittir göğü de.
Melekler şahittir.
O şehitlerin ayağının değdiği her yer şehittir.
Dudaklarının değdiği her tas, kulaklarının duyduğu ses…
Ellerinin değdiği, nefeslerinin karıştığı her şey…
Kaç çocuk babasız kaldı?
Kaç kadın kocasız?
Kaç anne oğulsuz?
Acımız sonsuz…
Şehit düşen bir tek onlar olmadı.
82 milyon şehit düştü.
Acımız var ağrımız, sancımız…
Hani gök kapalı olur ya, sular bulanık akar, etraf zifiri kesilir, sert bir rüzgâr eser ya…
Hani sebepsiz bir endişeye düşersiniz, uykunuz kaçar, iştahınız kesilir ya…
Öyleyiz işte…
Psikolojimiz yerle bir…
Yüreğimiz kan revan…
Bir kasvet ve eziyet içindeyiz sanki beynimiz bir mengenede… Ülkeyi saran bu hüzün bulutu sanırım ülkem insanının yüreğine döktü yağmurlarını sağanak sağanak… İçimiz ıpıslak… Kime dokunsan bir ah, kime değsen bir gözyaşı… Herkes bir şeyler söylemek istiyor ama kimse söyleyemiyor. Söz konusu vatansa her şeye nokta konuyor. Karanlığın en koyulaştığı anı yaşıyoruz ve biliyoruz ki sabaha yakınız. Umutsuz değiliz. Şehit düşen her bir canın aziz hatırasına bize emanet bıraktıkları bu toprakları hakkıyla yaşatmaya mecburuz. Onlar bizler için can verdiler bizler de onların çocukları ve diğer canları için bu ülkeye sahip çıkmalıyız.
Ne de güzeldi gözleri şehidimin.
Ne de güzeldi gülüşü…
Cemre gibi düştüler vatan için toprağa.
Artık her bahar geldiğinde memleketim şehit kokacak.
Ağaçlar dal dal, yaprak yaprak, çiçek çiçek şehit açacak.
Kolay değil hem de hiç değil şehit anası olmak, babası, eşi ve çocuğu… Uzakta durup bakmakla onların acısını azaltmak da mümkün değil. Evlerine gelen yetkilileri görünce yüreklerinde duydukları acıyı tarif edecek kudretimiz de yok. O feryada merhem olacak sözümüz de… Ey elleri öpülesi şehit anası, ey elleri öpülesi şehit babası, ey elleri öpülesi şehit eşi, ey gözleri öpülesi şehit çocuğu vatan size minnettar!
Göğe bakalım.
Dua edelim.